Όταν σχεδίαζα στο Google maps το φετινό μου ταξίδι...
Προβολή Novi Sad - Wieliczka - Kosice- Smederevo σε χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους
ένας συνάδελφος στη δουλειά που είδε τη διαδρομή με ρώτησε:
"Για πόσες ημέρες Γιάννη ; "
"Για πέντε !" , του απάντησα.
"Μα δεν θα ξεκουραστείς στην άδειά σου", μου είπε.
"Θα ξεκουραστώ όταν γεράσω και δεν θα μπορώ να κάνω τίποτε".
"Τώρα , παίρνω τη μηχανή μου και κάνω όσα περισσότερα χλμ μπορώ ! "
Πρωινή αναχώρηση.
Η πρώτη στάση επιλέχτηκε για να μοιραστεί η απόσταση
των 1.400 km περίπου που χωρίζουν τη Θεσσαλονίκη με τη Wieliczke - Krakow.
Όχι μόνο για αυτό.
Το χτισμένο στις όχθες του Δούναβη Novi Sad με το κάστρο του.
Με όμορφα , καταπράσινα πάρκα και την αίσθηση πως δεν "περισσεύει" τίποτε.
...κι όχι μόνο γι αυτό... LOL !!!
Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος οδήγησης των Σέρβων.
Πειθαρχημένος και υπερβολικά σωστός θα έλεγα.
Τουλάχιστον στις εθνικές οδούς.
Όλοι οδηγούν στην δεξιά λωρίδα και βγαίνουν μόνο για προσπεράσεις.
Βοηθά η παιδεία υποθέτω.
Αυτός είναι και ο λόγος που διακρίνω και μια υπεροψία στο βλέμμα τους.
Όχι άδικα...
Την Ουγγαρία την πέρασα TRANSIT σταματώντας μόνο για ανεφοδιασμό και έναν espresso.
Μπήκα στη Σλοβακία από τον Ε77 και τον ακολούθησα έως τον προορισμό μου.
Αν και έβρεχε σε όλη τη διαδρομή δεν αισθάνθηκα ούτε στιγμή ανασφαλής.
Τον Ε77 θα τον χαρακτήριζα ως <<Μοτοσυκλετιστικό Παράδεισο>> !!!
Tο ξενοδοχείο που με περίμενε στη Wieliczka
ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να διαλέξω.
Μέσα στον περίβολο του πρωτεύοντος προορισμού μου.
...η κορυφή του ορυχείου.
Όπως είπε και η ξεναγός μου :
"Τhey compare it with the Pyramids, but it` more useful".
To έχουν επισκεφτεί εκατομμύρια, έως και 9.000 επισκέπτες ημερησίως.
Το επισκέψιμο τμήμα του αγγίζει τα 135 m σε βάθος
ενώ το μήκος είναι 3 km.
Να πούμε βέβαια πως το συνολικό βάθος του είναι 327 m
ενώ το μήκος των στοών ξεπερνάει τα 280 km.
Ό,τι σχεδόν υπάρχει στο μουσείο - ορυχείο είναι από αλάτι
και είναι σκαλισμένο στο χέρι..
Υπάρχουν αμέτρητες σάλες με γλυπτά, εστιατόριο, σινεμά, παιδότοπος,
εκκλησία (όπου τελούνται μυστήρια),καταστήματα με souvenir, κ.α.
Θα μπορούσα να μείνω για φωτογραφίες όλη τη μέρα,
αλλά το πρόγραμμα ξενάγησης έχει χρονική διάρκεια.
'Έφυγα από την Πολωνία "γεμάτος" εικόνες και όμορφες αναμνήσεις.
Ακολούθησα τον Ε79 προς τον επόμενο προορισμό,
το Kosice.
Eπιλέχτηκε τυχαία και μόνο λόγω θέσης
ώστε να μετριαστεί η απόσταση ως τον επόμενο προορισμό.
Ίσως έτσι εξοικονομηθεί χρόνος για ξεκούραση
και φωτογραφίες στο Smederevo.
Η κατασκευή του τελείωσε το 1430 και για να ολοκληρωθεί,
εργάστηκε ένα αρσενικό μέλος από κάθε οικογένεια της περιοχής.
Τώρα αποτελεί μνημείο της UNESCO
και ο περίβολος του χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Ο δρόμος του γυρισμού άρχισε.
Το κομμάτι λίγα χιλιόμετρα μετά τη Nis έως και τη Vlasina
είναι το ομορφότερα οδηγικό πριν τα Σκόπια.
Άφησα πίσω μου και την Σερβία.
Η είσοδος στα Σκόπια με επανέφερε στην πραγματικότητα των Βαλκανίων.
Σε βενζινάδικο που σταμάτησα για ανεφοδιασμό
ο οδηγός του προπορευόμενου αυτοκινήτου
άνοιξε το παράθυρό του και πέταξε το άδειο μπουκάλι.
Φεύγοντας, πάτησε ένα σκυλί το οποίο ούρλιαζε από τον πόνο
και αυτός ατάραχος, δίχως καν να κοιτάξει, συνέχισε το δρόμο του.
Πάγωσα...
Και η σκέψη που αυτομάτως πέρασε από το μυαλό μου:
"Γιάννη αγόρι μου ΠΡΟΣΕΧΕ γιατί αν σου τύχει κάτι σ`αυτή τη χώρα
το πιθανότερο είναι να πεθάνεις στο δρόμο..."
3.100 km
4,5 days.
Αξία Ανεκτίμητη !!!
Να `μαστε καλά ως την επόμενη !!!
