Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Πάικο.

Βόλτα στο όμορφο Πάικο.

Παρέα με φίλους και συνοδοιπόρους.

Όμορφες στιγμές, εικόνες μιας φύσης που έχουμε ξεχάσει.


Στάση για πικ νικ στο δάσος...





...όταν έχεις κλείσει τέτοιο τραπέζι

...ακόμα και οι καλλίτερες ταβέρνες είναι πολύ λίγες.




Η λίμνη έμοιαζε ιδανικός προορισμός για τον επίλογο...


...γρρρήγορα στην επόμενη !!!

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Ορμένιο - Αλεξανδρούπολη



Το Oρμένιο είναι το βορειότερο σημείο της χώρας.
Αυτό και μόνο το χαρακτηρίζει σαν προορισμό.



Αλλά και η διαδρομή θεωρείτε από τις πιο ενδιαφέρουσες.
Aλεξανδρούπολη, Διδυμότειχο, Ορεστιάδα,Σουφλί, Δάσος της Δαδιάς.



Η ιδέα τριγυρνούσε στο μυαλό μας αρκετό καιρό.

Αρχικά μιλούσαμε για ημερήσια στα Δαρδανέλια.
Μα ο καιρός πέρασε και η μέρα μίκρυνε δραματικά οπότε έπρεπε να επανασχεδιαστεί η βόλτα.

Αποφασίστηκε εγώ και ο Γιώργος
να φύγουμε το Σάββατο το πρωί για να πιάσουμε ξενοδοχείο στην Αλεξανδρούπολη και να περιμένουμε τον Χρήστο που λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων θα έρθει να μας βρει το βραδάκι.



Το ερώτημα που είχε τεθεί ήταν καίριο :
"Τι θα κάνουμε τόσες ώρες ?"

Το Ορμένιο έμοιαζε ιδανικός προορισμός.
Απέχει 160 χλμ από την Αλεξανδρούπολη, και στο δρόμο έχει πολλά ακόμα μέρη για να δεις.


Ποταμός Άρδας



Ποταμός Έβρος.


Το βράδυ, επιστροφή στην Αλεξανδρούπολη...κούκλα !!














Γρρήγορα στην επόμενη !!! 










Δαρδανέλια, Χερσόνησος Καλλίπολης.






Η πλατεία στο Sarkoy.

Το Πρόσωπο του Κεμάλ και η Τούρκικη σημαία είναι παντού...





H συνέχεια μας επιφύλασσε αρκετές εκπλήξεις.
...όμορφες στη πλειοψηφία τους.
Ακολουθήσαμε τον δρόμο προς το Canakkale, δρόμος με αρκετή κίνηση, και πολλά φορτηγά.
Δρόμος που τώρα γίνεται η διαπλάτυνσή του, 
και που όταν ολοκληρωθεί,
θα βοηθήσει κατά πολύ την κυκλοφορία στην περιοχή.
Eντύπωση μας έκανε η παντελής απουσία 
μοτοσυκλετών στο δρόμο.




Eceabat



To oχυρό της Καλλίπολης...απλά τεράστιο!








Συνεχίζοντας προς το Sedduelbahir χαίρεσαι την οδήγηση.
Η άσφαλτος έχει πολύ καλή πρόσφυση, και ο δρόμος είναι δαντελωτός.
Παραθαλάσσια όλη η υπόλοιπη διαδρομή έως το ακρωτήρι.
Εύκολα ξεχνιέσαι χαζεύοντας τα μεγαθήρια που πλέουν στα στενά.
Οι οδηγοί είναι προσεκτικοί, χωρίς υπερβολές, και δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα όρια ταχύτητας.
Παίζει βέβαια ρόλο και η αστυνόμευση, η οποία είναι συνεχής 


Το άκρο της Χερσονήσου.

Εδώ υπάρχει το μνημείο των πεσόντων της μάχης του  1915.












Γρρήγορα στην επόμενη !!


















Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Μαθηματικός τύπος για την αποφυγή ατυχημάτων




Όπως μου είχε πει παλαιότερα κάποιος παππούς:
" Όταν  είσαι επάνω σε μοτοσυκλέτα, είσαι σαν να βρίσκεσαι μέσα σε αυγό.

Αν σε ακουμπήσουν, θα σπάσεις !

Δεν έχει σημασία αν έχεις δίκιο ή όχι.


Εσύ θα σπάσεις."




Μπορεί άραγε να υπάρξει μαθηματικός τύπος 
που έστω και κατά προσέγγιση να βοηθήσει 
στην αποφυγή των ατυχημάτων ?

Και αν υπήρχε,
θα μπορούσε να κινηθεί στα πλαίσια της πραγματικότητας? 

Το ερώτημα με προβληματίζει εδώ και χρόνια.
Στην προσπάθεια για κάποια λύση, μου βγήκε αυτό: 




                      Ταχύτητα

Πιθαν. ατυχ. =    -----------------------

                           Βαθμός πρόβλεψης




To αποτέλεσμα το πολλαπλασιάζεις με τον βαθμό ατυχίας που σε χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο μα και σαν αναβάτη...




Το γινόμενο, είναι το ποσοστό επί της εκατό
 της πιθανότητας να πάθεις ατύχημα.




Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που καβαλάμε μηχανή

θα αρχίζουμε τις πράξεις,

σίγουρα όμως θα μας δείχνει ξεκάθαρα
 την πιθανότητα ατυχήματος.




Πχ.1 Αν ο βαθμός πρόβλεψης είναι μικρός λόγω απειρίας 
ή λόγω άγνοιας της κατάστασης του δρόμου

και η ταχύτητα είναι μεγάλη αυτομάτως

το ποσοστό ανεβαίνει κατακόρυφα.

Και επειδή ο μόνος παράγοντας
που αλλάζει είναι η ταχύτητα..



Δεν τρέχουμε περισσότερο από το όριο
που ορίζεται από τις εκάστοτε συνθήκες.




Πχ.2 Όταν ο δρόμος ενδέχεται να κρύβει παγίδες,

λόγου χάρη κάποιος επαρχιακός δρόμος,

που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου πεταχτεί οτιδήποτε,

μειώνοντας έτσι τον παράγοντα πρόβλεψη,
θα έχουμε πάλι την ίδια αύξηση στις πιθανότητες.
Τι κάνουμε λοιπόν ;



Δεν τρέχουμε.




Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να έχουμε 
υπερβολικά μεγάλο τον παράγοντα "γκαντεμιά".

Τότε το ποσοστό θα είναι μεγάλο αλλά τουλάχιστον 
ότι πέρναγε από το χέρι μας το κάναμε.

Πχ.1 Καθόμαστε στο φανάρι περιμένοντας το πράσινο 
...και κάποιος πέφτει επάνω μας.



ΥΓ.

Ασχέτως αν δουλεύει ή όχι ο τύπος ,

τελικά αυτό που μας ελκύει στις μοτοσυκλέτες 
...είναι τα μεγάλα ποσοστά.

Κρίμα όμως που μερικές φορές το πληρώνουμε με την ζωή μας.





Σταθερές




1.Πρέπει να βάλουμε σαν σταθερά 
την καλή κατάσταση της μοτοσυκλέτας.

Δεν νοείται να οδηγούμε μοτοσυκλέτα 
αν δεν είναι σε άψογη κατάσταση,

τόσο τα μηχανικά όσο και τα περιφερειακά μέρη.

Δεν είναι το καλύτερο παράδειγμα ασφαλούς οδήγησης
η μοτοσυκλέτα που τα τακούνια των ελαστικών της έχουν εξαφανιστεί.
(εκτός αν είναι slick)





2.Σταθερά επίσης είναι και το ρητό (Don`t Drink And Drive)


Αυτό δεν νομίζω να χρειάζεται επεξήγηση!





3.Σαν μεταβλητή πρέπει να υπολογίζουμε τις καιρικές συνθήκες.

Αναλόγως μεταβάλλεται η ένδυση και ο τρόπος οδήγησης.




4.Και τελικά σαν σταθερά πρέπει να υπολογίζουμε και τον Θεό.

Ή μάλλον σαν συνεπιβάτη…..για σιγουριά !!


5. Μάγκες, εσείς οδηγείτε.
Η κυριότερη Σταθερά είναι η ΠΡΟΣΟΧΗ !!






Αιτία για τα περισσότερα ατυχήματα είναι:

1) η παραβίαση των σημάτων του ΚΟΚ από εμάς αλλά και από τους "απέναντι".

Όταν οδηγούμε μοτοσυκλέτα μικρή σημασία έχει το ποιος έχει προτεραιότητα.

Φταίμε, δε φταίμε, εμείς θα σπάσουμε.

2) η υπερβολή των δυνατοτήτων μας.



Τα σήματα είναι για να μας βοηθούν...

...το κακό είναι πως δεν τα υπολογίζουμε όσο πρέπει.




Επίσης σαν μία από τις βασικές αρχές του θέματος

θεωρώ την τήρηση του ορίου ταχύτητας

που ορίζεται από τις εκάστοτε συνθήκες.




Την υπέρβαση δε αυτού την κρίνω εγκληματική.
Κοινώς, να τρέχουμε εκεί που μας παίρνει !!!
Μαγκιά δεν είναι να πάμε κάπου γρήγορα,



μαγκιά είναι να γυρίσουμε άρτιοι !!!



Όλες αυτές τις σκέψεις τις κάνουμε όλοι λίγο-πολύ.




Εγώ προσπάθησα να τις οργανώσω ώστε να να γίνει,
 όσο το δυνατόν, κανόνας η απαραίτητη πρόβλεψη !!